INSULINOOPORNOŚĆ – "NOWOCZESNA" CHOROBA, KTÓRĄ MOŻNA POKONAĆ

Insulinooporność to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń metabolicznych naszych czasów. Nic dziwnego, że nazywana jest chorobą „nowoczesną” – rozwija się powoli, często bezobjawowo, a jej źródła bardzo często leżą w stylu życia: nadmiar kalorii, brak ruchu, stres i przetworzona dieta.

Ale czym właściwie jest insulinooporność?

Najprościej mówiąc – to zaburzenie reakcji tkanek organizmu na insulinę, czyli hormon odpowiedzialny za transport glukozy z krwi do komórek. Trzustka wytwarza insulinę, ale organizm nie reaguje na nią tak, jak powinien – staje się „oporny”. Cukier we krwi rośnie, trzustka pracuje coraz ciężej, a my zaczynamy się źle czuć. Czy to już cukrzyca? Jeszcze nie – ale jesteśmy na dobrej drodze, jeśli nic z tym nie zrobimy.

DIAGNOSTYKA – CZYLI JAK WYKRYĆ INSULINOOPORNOŚĆ?

Jednym z kluczowych wskaźników w diagnostyce jest HOMA-IR – to prosty wzór, który mnoży poziom insuliny na czczo przez poziom glukozy na czczo, a wynik dzieli przez 22,5. Dzięki temu możemy ocenić, jak organizm reaguje na cukier i czy mamy do czynienia z insulinoopornością.

Objawy?

• senność po posiłkach

• problemy z koncentracją

• wahania nastroju

• trudności z redukcją masy ciała

• napady głodu, zwłaszcza na słodkie

• gromadzenie tłuszczu wokół brzucha

• bóle głowy, zmęczenie, mgła mózgowa

Brzmi znajomo? W takim razie przejdźmy do sedna...

LECZENIE? BARDZO PROSTE – ALE NIE ZAWSZE ŁATWE

Nie będę owijać w bawełnę – najskuteczniejszym sposobem leczenia insulinooporności jest ujemny bilans kaloryczny, czyli mądrze prowadzona redukcja. Do tego:

✅ węglowodany złożone

✅ zdrowe tłuszcze

✅ odpowiednie nawodnienie

✅ i najważniejsze: MOCNA aktywność fizyczna – nie spacery, a trening z prawdziwego zdarzenia!

To połączenie daje niemal 100% skuteczność. Organizm odzyskuje wrażliwość na insulinę, poziom glukozy się stabilizuje, a my czujemy się znów jak nowo narodzeni.

INSULINOOPORNOŚĆ U SPORTOWCÓW – Przykład jak skutecznie wyleczyć chorobę.

Ciekawym przypadkiem jest tzw. sportowa insulinooporność. U zawodników trenujących siłowo, zwłaszcza na masie, dochodzi czasem do sytuacji, w której organizm – mimo intensywnego treningu – przestaje prawidłowo reagować na insulinę. Dlaczego?

Podczas masy zwiększamy stopniowo ilość spożywanego jedzenia, głównie węglowodanów. Trzustka pracuje intensywnie, żeby poradzić sobie z nadmiarem cukru, ale z czasem jej reakcja słabnie. Efekt?

➡️ spadek przyrostów

➡️ pogorszenie samopoczucia

➡️ większe zmęczenie

Rozwiązanie?

👉 Przejść na redukcję, utrzymać intensywny trening i zadbać o jakość diety.Co się wtedy dzieje? Komórki mięśniowe (dzięki obecności GLUT-4) zaczynają wychwytywać glukozę bez udziału insuliny – trzustka odpoczywa, a organizm wraca do stanu równowagi.

PODSUMOWUJĄC

🔹 Insulinooporność to nie wyrok.

🔹 Klucz to redukcja masy ciała, zdrowa dieta i mocna aktywność fizyczna.

🔹 Nie musisz od razu biegać maratonów – ale musisz się spocić i poruszać intensywnie.

Aktywność fizyczna to fundament zdrowia – wrócimy do tego w kolejnym poście.Dajcie znać, czy chcecie więcej treści o chorobach dietozależnych i ich rozwiązaniach!

A jeśli zmagasz się z insulinoopornością – zapraszam na konsultację. Pomogę Ci przejść przez ten proces krok po kroku.